Cisza wieczorna
Cisza wieczorna – cykl sonetów Jana Kasprowicza. Pochodzi z tomiku Krzak dzikiej róży z 1898. Cykl składa się z pięciu utworów, które realizują model sonetu tercynowego[1]. Są one napisane dziewięciozgłoskowcem[2]. Rymują się zgodnie z modelem tercyny: aba bcb cdc ded ee.
Rozmiłowana, roztęskniona,
Hen! od wieczornej idzie zorzy
Zamykać Tatry w swe ramiona.
Przed nią zawiewa oddech boży:
Wonie jedliczne i świerkowe
Ze swych lesistych wstają łoży.
A ona tuli jasną głowę
Do Osobistej, by wraz potem
Kłaść ją na piersi Giewontowe.
Po reglach muśnie li przelotem,
Czoło Świnicy w żar rozpali
I Hawrań zleje krwawym złotem.
Tak mknąc po szczycie i po hali,
Z ogniem tęsknicy ginie w dali...
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 159-160. ISBN 83-900829-6-9.
- ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 279. ISBN 83-85220-79-8.
