Czesław Matusik
Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1919 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1964 | ||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||
| |||||||
|
Czesław Matusik (ur. 9 listopada 1919 w Warszawie, zm. 1964 w Chicago[1]) – polski piłkarz, napastnik, zawodnik Polonii Warszawa.
Z zawodu był stolarzem, na boisku nosił przydomek "Szczapa". Wychowanek Polonii, grał w zespole od 1935, chociaż w rywalizacji ligowej zadebiutował dopiero 20 sierpnia 1939 w zwycięskim meczu z Pogonią Lwów; był to ostatni mecz polonistów przed wybuchem wojny, a Matusikowi przypadła tym samym rola ostatniego debiutanta w przedwojennej historii klubu. Cieszył się opinią wybitnego młodego piłkarza. Ze sportu nie zrezygnował w latach okupacji, grając w konspiracyjnych klubach Okęcie i Czarni. Jesienią 1943, w czasie zbiórki piłkarzy przed meczem w Milanówku, został zatrzymany przez Niemców w łapance na warszawskim dworcu głównym. Był więźniem obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, potem (od lutego 1944) w Mauthausen, wreszcie w Ebensee. W 1945 doczekał wyzwolenia obozu przez wojska alianckie, dwa lata potem zdecydował się na wyjazd do USA. Zmarł w Chicago około 1964.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Czesław Matusik [online], 90minut.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Informacje na stronie Polonii Warszawa. ksppolonia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-29)]. (dostęp: 16 lipca 2010; tu: ofiara obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, z imieniem Zygmunt)
- Andrzej Gowarzewski, Polonia, Warszawianka, Gwardia. Prawdziwa historia trzech klubów (7. część serii "Kolekcja klubów"), Wydawnictwo GiA, Katowice 2003, s. 253