Przejdź do zawartości

Czwarty krętarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czwarty krętarz – wypukłość na kości udowej charakterystyczna dla archozaurów, służąca do przyczepu mięśni. Po raz pierwszy czwarty krętarz pojawił się u erytrozuchów we wczesnym triasie i występował również u późniejszych Archosauriformes oprócz proterozuchidów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tetrapods of the Triassic. W: Michael J. Benton: Vertebrate Palaeontology. Wyd. trzecie. Blackwell Publishing, 2005, s. 141. ISBN 0-632-05637-1.