Delegitymizacja władzy

Delegitymizacja władzy – utrata aprobaty społecznej (legitymizacji) przez władzę. Polega na różnie motywowanym, fragmentarycznym lub całkowitym, krótkookresowym lub trwałym wycofaniu akceptacji różnych kręgów społeczeństwa dla systemu politycznego i podmiotów władzy; jest to spadek zdolności systemu do zaspokajania potrzeb społecznych; źródłem delegitymizacji jest niezadowolenie wynikające z tego, że system polityczny traci swoją sprawność zaspokajania żądań kierowanych pod jego adresem. Odwrotną do delegitymizacji jest legitymizacja systemu politycznego.

Przyczyny delegitymizacji

• wewnętrzne - utrata zdolności zaspokajania potrzeb
• zewnętrzne - wpływ otoczenia międzynarodowego; wzmacniane poprzez przyczyny wewnętrzne np. sankcje nałożone przez międzynarodowe otoczenie, naciski, ukryte oddziaływanie na społeczeństwo - propaganda.

Rodzaje delegitymizacji

• delegitymizacja fragmentaryczna - odmiany:

a) nie zagraża trwałości systemu politycznego i całego ustroju, dotyczy poszczególnych elementów systemu politycznego; brak wyzwania obalenia systemu politycznego; nie postuluje zmian ustrojowych;

b) działania grup ekstremistycznych - jest postulat zmiany ustroju politycznego, wysuwany przez relatywnie niewielkie grupy, ale nie ma on szans powodzenia;

• delegitymizacja całościowa - taka, która prowadzi do pełnej zmiany systemu społecznego w wymiarze politycznym i gospodarczym, strukturalnym i proceduralnym, najczęściej ma przebieg rewolucyjny;

Skutki delegitymizacji

• zachowanie status quo
• modyfikacja systemu - na mocy decyzji podmiotu władzy lub modyfikacja na skutek nacisków oddolnych podmiotów delegitymizujących.
• zmiana jakościowa - zmian ustroju społecznego - zmiana ustroju społecznego - zmiana całego systemu politycznego i ogólnospołecznego, w drodze rewolucyjnej, gwałtownych zmian.

Bibliografia

• Zieliński Eugeniusz, "Nauka o państwie i polityce", Warszawa 2001
• Żyro Tomasz, "Wstęp do politologii", Warszawa 2004