Detlef Nebbe

Detleff Nebbe (ur. 20 czerwca 1912, zm. ?) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i SS-Stabsscharführer.

Urodził się w Huson, ukończył 7 klas szkoły podstawowej, a zawodu był kupcem. Do SS należał od 1933, a do NSDAP od 1937. 15 września 1939 Nebbe został powołany do Waffen-SS, a 15 października 1940 przydzielono go do obozu w Oświęcimiu, gdzie pozostał do kwietnia 1944. W obozie od lutego 1941 pełnił funkcję sierżanta w kompanii wartowniczej. Znany był w Auschwitz z tego, że był zagorzałym nazistą i wielkim służbistą. Przejawiało się to z jednej strony w tym, że trzymał mocno w ryzach esesmanów w podległej mu kompanii, szerząc wśród nich postrach swoją osobą. Z drugiej strony w okrutny sposób traktował więźniów, często ich bijąc i obelżywie wyzywając. Dawał w ten sposób przykład innym esesmanom, jak mają się zachowywać wobec więźniów. Za swoją gorliwą służbę został odznaczony Krzyżem Zasługi Wojennej II klasy z mieczami.

Po zakończeniu wojny Nebbe został osądzony przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie w pierwszym procesie oświęcimskim. Za swój udział w zbrodniach popełnionych w obozie otrzymał wyrok dożywotniego pozbawienia wolności. Więzienie opuścił na mocy amnestii w latach pięćdziesiątych.

Źródła

• Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962