Przejdź do zawartości

Dolina Czarnego Dunajca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:20, 21 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Dolina Czarnego Dunajca – szeroka i długa dolina walna na Pogórzu Spisko-Gubałowskim oraz w Tatrach, stanowiąca orograficznie prawą odnogę doliny Dunajca[1].

Położenie

Zdecydowana większość doliny zlokalizowana jest w zachodniej części Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Od zachodu jej obramowanie tworzy grań główna Orawicko-Witowskich Wierchów, natomiast od wschodu grań główna Pogórza Spisko-Gubałowskiego i mało wybitny Nędzowski Dział. Od południa, poprzez dwie duże odnogi, dolina podchodzi pod grań główną Tatr na odcinku od Wołowca po Małołączniak.

Topografia

Dolina ma liczne odgałęzienia. W dolnej jej części odchodzą od niej dolina Lepietnicy, dolina Rogoźnika oraz dolina Czarnego Potoku, natomiast w dolnej Dolina Magurska oraz liczne, pomniejsze dolinki niewielkich potoków. Po przejściu Bramy Witowskiej dolina Czarnego Dunajca rozgałęzia się na: Dolinę Chochołowską, Dolinę Lejową, Dolinę Kościeliską i Staników Żleb[1]. Dnem doliny płynie Czarny Dunajec.

Najwyższym punktem górującym nad właściwą częścią doliny jest Palenica Kościeliska (1183 m), natomiast wliczając jej tatrzańskie odnogi – Starorobociański Wierch (2176 m), górujący nad Doliną Starorobociańską, będącą odnogą Doliny Chochołowskiej.

Przypisy

  1. a b Mapa „Dookoła Tatr”. [dostęp 2013-04-08].