Dostępność postawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dostępność postawy – w psychologii społecznej łatwość przywoływania danej postawy, opinii, punktu widzenia, oceny. Jest odmianą ogólniejszego pojęcia dostępności idei. Dostępność postawy można badać przez pomiar czasu, jaki zabiera danej osobie odpowiedź na pytanie o opinię w danej sprawie. Łatwo dostępne postawy mają na ogół większy wpływ na zachowanie, są też mniej podatne na zmianę[1].

Początkowo w psychologii zakładano, że postawy bezpośrednio wpływają na zachowanie. Zostało to skrytykowane w 1969 roku przez Allana Wickera, który zauważył, że deklarowane postawy mają luźny związek z ewentualnymi zmianami w zachowaniu. Zaczęto badać, od czego zależy ten wpływ. W 1995 roku Russell Fazio odkrył, że łatwiej dostępne postawy (te które szybciej przychodzą na myśl) silniej wpływają na zachowanie niż postawy wymagające więcej czasu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Accessibility Definition. Psychology Research and Reference. [dostęp 2016-12-28].
  2. R. H. Fazio: Attitudes as object-evaluation associations: Determinants, consequences, and correlates of attitude accessibility. W: Attitude strength: Antecedents and consequences. R. E. Petty & J. A. Krosnick (red.). Mahwah, NJ: Erlbaum: 1995, s. 247-292.