Dwukolczak śródziemnomorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwukolczak śródziemnomorski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

szakłakowate

Rodzaj

dwukolczak

Gatunek

dwukolczak śródziemnomorski

Nazwa systematyczna
Paliurus spina-christi Mill.
Gard. Dict. ed. 8 s.p. 1768[3].
Synonimy
  • Paliurus aculeatus Lam.
  • Paliurus australis Gaertn.
  • Rhamnus paliurus L.[4]

Dwukolczak śródziemnomorski (Paliurus spina-christi Mill..) – gatunek rośliny z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae).

Zasięg geograficzny[edytuj | edytuj kod]

Rośnie dziko w Afryce Północnej (Algieria, Marok), Europie Południowej (Francja, Hiszpania,Albania, Bułgaria, Jugosławia, Grecja, Włochy, Rumunia), Europie Wschodniej (Ukraina) i Azji (Afganistan, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja, Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Tadżykistan, Turkiestan, Uzbekistan). Jest uprawiany w wielu krajach świata[4].

Pęd z cierniami i owocami
Pęd z liśćmi i kwiatami

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzew o wysokości 3-4 m i cienkich, zygzakowato pogiętych pędach.
Liście
Pojedyncze, błyszczące, elipsowate z ostrym wierzchołkiem. Jesienią przebarwiają się na żółto. Przy każdym liściu wyrastają po dwa ciernie: jeden prosty, o długości do 1 cm, i drugi, krótszy i haczykowato zagięty.
Kwiaty
Żółte, drobne, gwiazdkowate. Powstają z nich ozdobne skrzydlaki[5][6].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W krajach o ciepłym klimacie (strefy mrozoodporności 8-11) jest uprawiany jako roślina ozdobna w parkach, ogrodach. Ze względu na ciernie szczególnie nadaje się na żywopłoty[6].

Udział w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Łacińską nazwę gatunkową spina-christi nadał mu botanik Philip Miller, który przekonany był, że z pędów tej rośliny wykonano koronę cierniową Jezusa Chrystusa. Kolczaste pędy tej rośliny spełniają warunki podane w Ewangelii Mateusza (27,28-30). Co prawda, obecnie gatunek ten nie występuje w okolicach Jerozolimy, północna granica jego zasięgu w stanie naturalnym to Syria i Góra Tabor, jednak w czasach Chrystusa mógł rosnąć w Jerozolimie. Dowodem mogą być pochodzące z okresu 3200 lat p.n.e. znaleziska drewna tego gatunku w Jerychu. Większość znawców roślin biblijnych uważa jednak, że koronę cierniową Chrystusa wykonano raczej z rośliny o nazwie głożyna cierń Chrystusa (Ziziphus spina-christi)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2014-12-30].
  4. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-12-30].
  5. a b Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
  6. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.