Eschiva z Ibelinu (pani Bejrutu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Eschiva z Ibelinu (ur. 1253 w Nikozji, zm. 1312[1]) – pani Bejrutu w latach 1282–1291.

Eschiva była córką Jana II z Ibelinu oraz Alice de la Roche. Jej starsza siostra, Isabella, została panią Bejrutu po śmierci ojca w 1264[2]. Eschiva wyszła za mąż za Humphreya de Monfort, syna Filipa de Montfort, pana Tyru, w 1274[3]. Po śmierci Isabelli w 1282 roku tytuł pani Bejrutu przeszedł na Eschivę. Humphrey zaś odziedziczył Tyr po swoim zmarłym bracie, Janie de Montfort, w 1283 roku. Jednak rok później zmarł i Tyr przeszedł pod panowanie wdowy po jego bracie[2].

W 1291 roku Eschiva ponownie wyszła za mąż za Gwidona Cypryjskiego[3]. W tym samym roku mamelucki generał Szudżaj zaatakował i zdobył Bejrut, mimo traktatu pokojowego jaki Eschiva zawarła w 1284 z sułtanem Kalawunem[2].

W 1308 roku bezdzietnie zmarł Gwido II de la Roche, książę Aten. Eschiva, jako jego kuzynka, domagała się prawa do księstwa. Jej konkurentem był Walter V z Brienny, również kuzyn Gwidona. Sprawa trafiła przez wysoki sąd księstwa Achai, który uznał prawa Waltera, ponieważ ten był mężczyzną i wojownikiem, a Eschiva nie dość, że kobietą, to jeszcze wdową[4]. Słysząc wyrok, Eschiva miała paść na kolana przed ołtarzem kościoła św. Franciszka w Glarentzy, gdzie odbywał się sąd, i wezwała Pannę Marię, by, jeśli sędziowie i jej rywal uczynili niesprawiedliwy wyrok, umarli bezdzietnie[4].

Eschiva zmarła w 1312 roku. Została pochowana w Nikozji[1].

Dzieci[edytuj | edytuj kod]

Z Humphreyem de Monfort:

  • Trzech synów i jedna córka, którzy zmarli w młodym wieku
  • Amaury de Montfort (zm. 1304)
  • Rupen de Montfort (zm. 1313)

Z Gwidonem Cypryjskim:

  • Hugo IV Cypryjski (1295–1359), król Cypru
  • Isabella de Lusignan (1298–1330) żona Eudesa de Dampierre

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b JERUSALEM NOBILITY [online], fmg.ac [dostęp 2020-03-03].
  2. ↑ a b c Guida M. Jackson, Women Rulers Throughout the Ages: An Illustrated Guide, ABC-CLIO, 1999, ISBN 978-1-57607-091-8 [dostęp 2020-03-03] (ang.).
  3. ↑ a b d'Ibelin [online], www.angelfire.com [dostęp 2020-03-03].
  4. ↑ a b Harvard University, The Latins in the Levant; a history of Frankish Greece (1204-1566), New York, Dutton, 1908, s. 220-221 [dostęp 2020-03-03].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eschiva_z_Ibelinu_(pani_Bejrutu)&oldid=69419108”