Fiodor Geismar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 11:09, 12 wrz 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Fiodor Geismar (1783-1848) - generał rosyjski, baron.

Z pochodzenia Austriak. W armii rosyjskiej od 1805. Uczestniczył w kampaniach napoleońskich w latach 1805-1807 i 1812-1813. W 1821 został dowódcą kirasjerów. Tłumił powstanie dekabrystów w 1825 roku. W wojnie z Turcją w latach 1828-1829 walczył pod Borejszą. Podczas powstania listopadowego w 1831 dowodził rosyjską II dywizją strzelców konnych. Od lutego 1831 roku stacjonował ze swoim wojskiem w Seroczynie, gdzie miał stoczyć bitwę z powstańcami, których dowódcą był generał Józef Dwernicki. Do bitwy, którą przegrali Rosjanie, doszło 14 lutego 1831 roku pod Stoczkiem. Następnie został dowódcą straży przedniej korpusu generała Grigorija Rosena i walczył w bitwach pod Iganiami i Wawrem. Uczestniczył w szturmie na Warszawę, gdzie zdobył jedną z redut znaną jako "Reduta Ordona", gdzie został ciężko ranny w wyniku wybuchu magazynu artyleryjskiego. W późniejszych latach, aż do roku 1840, dowodził rosyjskim I korpusem piechoty.:

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fiodor_Geismar&oldid=14051900”