Gwiazdozbiór Sowy
Wygląd
Gwiazdozbiór Sowy (łac. Noctua) – gwiazdozbiór historyczny. Pierwotnie był umieszczony na ogonie Hydry, na półkuli południowej[1][2][3][4][5][6]. Składał się z gwiazd 4 Librae i 54-57 Hydrae, których jasność mieści się w przedziale od 4 do 6 wielkości gwiazdowej[7]. Wcześniej nosił nazwę Turdus Solitarius, nazywano go też przedrzeźniaczem[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Noctua [online], Michigan State University [dostęp 2021-02-04] .
- ↑ Nick Kanas , Star Maps: History, Artistry, and Cartography, Springer Science & Business Media, 5 czerwca 2012, s. 185-186, ISBN 978-1-4614-0917-5 [dostęp 2021-02-04] (ang.).
- ↑ Robert Goodacre , A glossary: or, Explanation of the principal terms used in the sciences of astronomy and geography; with a description of the principal stars and constellations of the heavens, Sutton&Son, 1828, s. 62 [dostęp 2021-02-04] (ang.).
- ↑ The Cambridge guide to the constellations, Cambridge University Press, 1995, s. 45, ISBN 978-0-521-44921-2 (ang.).
- ↑ The Constellations (June, May, April) [online], Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA [dostęp 2021-02-04] .
- ↑ LacusCurtius • Allen's Star Names — Noctua [online], penelope.uchicago.edu [dostęp 2021-02-04] .
- ↑ Steve O'Meara , Herschel 400 Observing Guide, Cambridge University Press, 14 czerwca 2007, s. 192, ISBN 978-0-521-85893-9 [dostęp 2021-02-04] (ang.).
- ↑ Ian Ridpath , Star Tales, James Clarke & Co., 1988, s. 151, ISBN 978-0-7188-2695-6 [dostęp 2021-02-04] (ang.).