Lockheed Martin LongShot Wing Adapter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z HAAWC)

Lockheed Martin LongShot Wing Adapter – urządzenie w kształcie małego samolotu, opracowywane przez Lockheed Martin w ramach programu High Altitude Anti-Submarine Warfare Weapons Concept (HAAWC), przeznaczone do umożliwienia samolotom i helikopterom zrzucania torped Mark 50 oraz Mark 54 z bardzo dużych wysokości i odległości od atakowanego celu, czyniąc z nich broń typu Standoff. Aparat ten, czasem nazywany jest od nazwy programu HAAWC lub po prostu LongShot. Po zakończeniu programu rozwoju tego systemu, US Navy planuje wyposażenie weń samolotów P-3C Orion.

Urządzenie to może być także wykorzystywane do przenoszenia bomb ogólnego przeznaczenia i kasetowych, bomb laserowo naprowadzanych oraz min morskich. Nie wymaga przystosowywania samolotów do ich przenoszenia – może też być przenoszone przez dowolnego typu samoloty. Informacje o celu wprowadzane są do systemu LongShot za pomocą standardowego komputera przenoścnego typu notebook, lub też za pomocą komputera pokładowego samolotu, w tym samolotów nie posiadających interfejsu 1769 SWI (Smart Weapon Interface)

System LongShot jest całkowicie niezależny od przenoszącego go samolotu – dzięki zaopatrzeniu go w pokładowy komputer kontroli lotu, system nawigacji satelitarnej GPS oraz wewnętrzne źródło zasilania.

Zestawienie cech systemu:

  • nawigacja GPS/INS
  • pułap strzału: 152,5 m – 10 668 m
  • zasięg: do 50 mil morskich
  • pełna zdolność operacyjna w każdych warunkach pogodowych

Zastosowanie przeciwko:

  • naziemnym środkom walki elektronicznej i wyrzutniom pocisków rakietowych
  • zakłady przemysłowe, elektrownie i rafinerie
  • lotniska, w tym schrony dla samolotów
  • porty i stocznie
  • jednostki wojskowe
  • okręty nawodne i podwodne