Henryk Kowalczyk (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Kowalczyk
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1951
Strzelin

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 2015
Strzelin

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
? Klub Sportowy Strzelinianka ? (?)
? Lotnik Wrocław ? (?)
1974–1982 Śląsk Wrocław 177 (6)
? Polonia Sydney ? (?)
? Ślęza Wrocław ? (?)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Henryk Kowalczyk (ur. 12 lipca 1951, zm. 20 stycznia 2015[1]) – polski piłkarz, obrońca i trener.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był wychowankiem Klubu Sportowego Strzelinianka, następnie występował w Lotniku Wrocław, w sezonie 1974/1975 został zawodnikiem Śląska Wrocław. W swoim pierwszym sezonie we wrocławskim klubie zagrał tylko w dwóch meczach, a jego drużyna zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski. W kolejnych latach stał się podstawowym zawodnikiem swojego klubu, zdobył z nim Puchar Polski w 1976, mistrzostwo Polski w 1977, wicemistrzostwo Polski w 1978 i 1982, brązowy medal MP w 1980. Ze Śląska odszedł po rundzie jesiennej sezonu 1982/1983. Łącznie w ekstraklasie zagrał w 177 spotkaniach, zdobywając sześć bramek.

W kolejnych latach występował jeszcze w Polonii Sydney i Ślęzy Wrocław.

Jako trener prowadził Ślęzę Wrocław, Kuźnię Jawor, w sezonie 1991/1992 był asystentem trenera Ryszarda Urbanka w Śląsku Wrocław. Następnie samodzielnie prowadził Polonię Wrocław, Pogoń Oleśnicę (którą w 1994 wprowadził do II ligi), Pandę Wrocław, Spartę Ziębice, KS Strzelinianka i Świteź Wiązów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Henryk Kowalczyk [online], 90minut.pl [dostęp 2015-01-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Filip Podolski Śląsk Wrocław. 30 sezonów w ekstraklasie, b.m. i d.w.