Ireneusz Garłowski
| Data urodzenia |
2 stycznia 1953 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja |
prawy obrońca | |||||||||
| Kariera seniorska[a] | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
Ireneusz Garłowski (ur. 2 stycznia 1953) – polski piłkarz, mistrz Polski w barwach Śląska Wrocław (1977), prawy obrońca.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Jest wychowankiem Bielawianki, od 1968 grał w Górniku Wałbrzych, w 1973 przeszedł do Śląska Wrocław, w którego barwach zagrał w 76 spotkaniach, zdobywając brązowy medal mistrzostw Polski w 1975, Puchar Polski w 1976, mistrzostwo Polski w 1977. Odszedł z klubu po sezonie 1977/1978. W latach 80. był zawodnikiem wrocławskiego klubu Pafawag.
Jego bratem był piłkarz Zygmunt Garłowski. Razem występowali w Bielawiance, Górniku i Śląsku Wrocław.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Filip Podolski Śląsk Wrocław. 30 sezonów w ekstraklasie, b.m. i d.w.
- Jarosław Tomczyk, Daniel Bednarek Śląsk w europejskich pucharach, wyd. Kraków 2007