Józef Iwanicki (1744–1830)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Józef Iwanicki (ur. 1744, zm. 1830) – profesor w szkołach przemyskich, popularyzator wiedzy, encyklopedysta.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

W 1777 roku napisał podręcznik wiedzy ogólnej dla młodzieży napisany w postaci pytań oraz odpowiedzi. Informacje podzielone były na rozdziały: O człowieku, O zwierzętach, O świecie itp. Każdy dział zawierał pytania oraz odpowiedzi na nie: Na czym polega doskonałość świata?, Co to są komety?, Co sądzić o lunatykach? itp. Zawiera ogólne informacje o astronomii, planetach, Koperniku, kometach. Dzieło to uznawane jest za jeden z pierwszych polskich słowników encyklopedycznych[1][2].

  • Krótkie zebranie zarzutów ciekawych o rzeczach tego świata pod zmysły nam podpadających i je zadziwiających, (1777).

Dzieło znajduje się w Bibliotece Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie udostępnione online w wersji cyfrowej[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Iwanicki: "Krótkie zebranie zarzutów ciekawych o rzeczach tego świata...". Berdyczów: W Drukarni Fortecy Najświętszej Maryi Panny za Przywilejem Jego Królewskiej Mości, 1777.
  • Aleksandra Iwanowska, Rozwój polskiej terminologii morskiej w XVIII w.", "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki", 35/4., Warszawa 1990, s. 533-560.