Jan Kilian (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kilian
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1854
Brzeżany

Narodowość

polska

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Jan Kilian Longeloff (ur. 1854 w Brzeżanach) – polski prawnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1854 w Brzeżanach[1]. W 1876 wstąpił do służby sądowej[1]. W 1888 został mianowany adiunktem sądowym w Brodach[1]. Od 1891 pracował w sekretariacie Najwyższego Trybunału w Wiedniu[1]. Od 1893 był zastępcą prokuratora państwa w Stanisławowie, a potem we Lwowie[1]. W 1908 otrzymał charakter radcy wyższego sądu krajowego we Lwowie[1]. W 1910 otrzymał tytuł radcy dworu[1]. W 1912 został mianowany prezydentem krajowego sądu karnego we Lwowie[1]. Jednocześnie pełnił funkcję wiceprezydenta C. K. Wyższego Sądu Krajowego[2]. Pracował do 1917[3]. 31 sierpnia 1917 we Lwowie odbyło się jego uroczyste pożegnanie po 40 latach służby[4][5]. Podczas I wojny światowej został wyniesiony do stanu szlacheckiego z przydomkiem Longeloff[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Nowy prezydent sądu. „Nowości Illustrowane”. Nr 9, s. 8, 12 marca 1912. 
  2. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 98.
  3. a b c d Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1917, s. 975.
  4. a b c Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 199, s. 3, 1 września 1917. 
  5. Pożegnanie prezyd. sądu karnego dr. Kiliana. „Kurjer Lwowski”. Nr 411, s. 3, 1 września 1917. 
  6. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 69.