Jan z Wierzbna (zm. 1319–1324)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan z Wierzbna
Herb duchownego
Data śmierci

1319-1324

Kanonik i dziekan wrocławski
Okres sprawowania

1307-1319

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

ok. 1290

Jan z Wierzbna (zm. 1319-1324) - kanonik i dziekan wrocławski, z rodu panów z Wierzbnej.

Był drugim z trzech synów Jana, kasztelana ryczyńskiego i wrocławskiego; bratem Stefana i Henryka.

Początkowo w dokumentach występuje jako osoba świecka; po raz pierwszy jako kanonik wrocławski pojawia się na dokumencie z 31 sierpnia 1290 roku wraz ze swoim bratem Henrykiem. Gdy ten ostatni został biskupem wrocławskim w 1302 roku, kariera kościelna Jana uległa przyspieszeniu i w 1307 roku został dziekanem wrocławskim.

Jan po raz ostatni pojawia się w źródłach w marcu 1319 roku. Jako zmarły został po raz pierwszy określony 19 grudnia 1324 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jurek Tomasz, Panowie z Wierzbnej. Studium genealogiczne, Kraków 2006, s. 45-47.