Przejdź do zawartości

Jednostka taryfikacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jednostka taryfikacyjna (JT) – czas trwania połączenia telefonicznego danego rodzaju, dla którego ustalono opłatę jednostkową.

Opłaty za połączenia są iloczynem stawki za jednostkę taryfikacyjną i liczby tych jednostek. Płatny czas połączenia naliczany jest za każdą rozpoczętą jednostkę taryfikacyjną. Dla niektórych kategorii połączeń opłaty ustalane są niezależnie od czasu trwania i są pobierane w wysokości od 0 (połączenia bezpłatne) do 99 JT.

Stawka opłaty jednostkowej w planach taryfowych Telekomunikacji Polskiej wycofanych ze sprzedaży rozliczanych jednostką taryfikacyjną jest ustalona w wysokości 0,29 zł netto (bez VAT)[1]. Jednostki taryfikacyjne w tych planach taryfowych mają długość od 2,8 do 360 s.

Jednostka taryfikacyjna potocznie nazywana jest „impulsem telefonicznym”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cena ta obowiązuje od 1 lipca 2000 r. i mimo inflacji nie uległa zmianie.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]