Przejdź do zawartości

Jerzy Wojciech Rudziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Wojciech Rudziński
Data urodzenia

1935

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2017
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016)

Jerzy Wojciech Rudziński (ur. 1935, zm. 7 czerwca 2017 w Warszawie[1]) – polski rzeźbiarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem „Szkoły Kenara” w Zakopanem. Odbył studia w warszawskiej ASP na Wydziale Rzeźby, uzyskując w 1968 dyplom z wyróżnieniem. Adiunkt na Wydziale Rzeźby (1969-1981), w latach 1981-2014 docent w Katedrze Scenografii; nauczyciel rzeźby w Państwowym Liceum Plastycznym w Warszawie (1981-1985); w latach 2004-2013 docent na Wydziale Architektury Wnętrz (zajęcia z zakresu rzeźby i kompozycji przestrzennej) w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie; komisarz międzynarodowych plenerów rzeźbiarskich w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1976-1989); konsultant ds. plastyki w Komisji Kultury Rady Naczelnej ZSP (1962-1978). Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Autor programów telewizyjnych dla dzieci Galeria Teleranka (TVP1 w latach 1976-1985)

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]

Brał udział w ponad 180 wystawach krajowych i zagranicznych, m.in. w Nowym Jorku, Berlinie, Moskwie, Barcelonie, Atenach, Kuwejcie, Londynie, Paryżu, Rawennie, Dreźnie, Sofii, Karaczi.

Plenery

[edytuj | edytuj kod]

Uczestnik licznych plenerów i sympozjów artystycznych, np. w Bolesławcu, Hajnówce, Lublinie, Radomiu, Warszawie, a najczęściej w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku oraz w Niemczech.

Ważniejsze realizacje w zakresie rzeźby

[edytuj | edytuj kod]
  • Pomnik Czynu Zbrojnego 1939-1945, Puławy,
  • Kwatera 7 Pułk Piechoty Legionów AK „Garłuch” na cmentarzu Wojskowym na Powązkach
  • Cykl monumentalnych płaskorzeźb na Osiedlu Prusa w Lublinie
  • Rzeźby dla Osiedla Gocław w Warszawie
  • Rzeźba „Orlik” dla Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie
  • „Słoneczna Nike” na wyspie Tinos, Grecja
  • „Wedrowny Ptak” w Sieradzu
  • „Trudna Rozmowa” i „Przeciw Agresji 1” w Lublinie

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Wojciech Rudziński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-06-13]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Olszewski, Polska Rzeźba Pomnikowa w latach 1945-1988, wydawnictwo Interpress, Warszawa 1988
  • Skulptura Narodnoj Polszy, wydawnictwo Akademia Nauk ZSRR Instytut Sztuki, Moskwa 1976
  • Słownik Artystów Polskich, wydawnictwo ZPAP, Warszawa 1972
  • Kto jest Kim w Polsce, edycja 4, wydawnictwo Polska Agencja Informacyjna, 2001
  • Polska w Kalejdoskopie, wydawnictwo Interpress, 1972