Kąpiąca się dziewczyna
Autor | |
---|---|
Data powstania |
1654 |
Medium | |
Wymiary |
61.8 × 47 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Kąpiąca się dziewczyna – obraz autorstwa holenderskiego malarza Rembrandta datowany na 1654 rok.
Zaraz po namalowaniu dzieła pt. Batszeba w kąpieli, Rembrandt namalował kolejny zmysłowy obraz przedstawiający dziewczynę podczas toalety. Do obu obrazów pozowała, początkowo jego służąca a później jego towarzyszka życia, Hendrickje Stoffels. Pracowała ona u mistrza od 1649 roku. Pomagała mu w wychowywaniu syna Tytusa, zastępując mu matkę Saskię zmarłą w 1642 roku i dzieliła z nim trudy życia po bankructwie Rembrandta i przeprowadzce do ubogiej dzielnicy Amsterdamu. Największe oburzenie wzbudzał fakt wspólnego życia malarza i kobiety w nieformalnym związku, a po przyjściu na świat córki Kornelii, Hendrickje w 1654 roku została wezwana przed trybunał kościelny[1] Oskarżono ją o prostytucję z Rembrandtem i wyłączono parę ze wspólnoty wiernych. Rembrandt malował nadal, dając wyraz swej miłości i fascynacji partnerce przedstawiając ją w różnych sytuacjach intymnych.
W Kąpiącej się dziewczynie przedstawił kobietę wchodzącą do wody, z podniesioną koszulą i z wyraźnym uśmiechem na twarzy. Za nią leżą jej szaty a ich barwa i materiał wskazują, iż mamy do czynienia z kimś wysoko urodzonym. Nie wiadomo czy miała to być postać biblijna czy historyczna. Rembrandt nie ukończył obrazu, pośpiesznie naszkicował jedynie główne wątki a suknia kobiety, ręce i nogi są namalowane skrótowo i niedokładnie. Być może miała to być alegoria obecnego stanu majątkowego Rembrandta. Wcześniej bogaty i sławny, poważany tam gdzie mieszkał, teraz zbankrutowany i wyjęty poza nawias społeczności, wciąż jednak pozostający tym samym człowiekiem, tym samym mistrzem. Nagi, niczym się nie różnił od malarza sprzed 1642 roku. Tylko szaty miały przypominać o jego świetności.
Mimo iż dzieło jest niedokończone Rembrandt sygnował je i datował na odwrocie: „REMBRANDT F 1654” Obraz w 1831 roku został przekazany do National Gallery w Londynie po śmierci Holwella Carra[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Było to drugie już wezwanie przed sąd kościelny Po raz pierwszy trafiła w 1649 roku. Hendrickje, mimo iż w obliczu ekskomuniki wyznała miłość przed trybunałem nie doczekała się uznania sądu. Rembrandt natchniony jej postawą namalował wówczas dzieło Betsabe z listem Dawida.
- ↑ http://www.nationalgallery.org.uk/paintings/glossary/holwell-carr Carr przekazał National Gallery w zapisie spadkowym 32 dzieła.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pierre Cabanne Rembrandt, Wyd. IMBIR, Warszawa 2010, ISBN 978-83-60334-87-4.
- Stefano Zuffi Rembradt, wyd. Prestel, Nowy Jork 2011, ISBN 978-3-7913-4620-5.
- Alexabder auf der heyde Wielkie muzea. National Gallery, wyd.HPS Warszawa 2007 ISBN 978-83-60688-44-1.
- Douglas Mannering Życie i twórczość Rembrandta, wyd. Muza SA, Warszawa 1995 ISBN 83-7079-361-4.