Kościół Zbawiciela w Rydze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Zbawiciela
Ilustracja
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Ryga

Wyznanie

anglikański

Rodzaj

kościół

Historia
Data budowy

1857–1859

Data likwidacji

1919

Data reaktywacji

1994

Dane świątyni
Architekt

Johann Felsko

Styl

neogotyk

Położenie na mapie Rygi
Mapa konturowa Rygi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Zbawiciela”
Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Zbawiciela”
Ziemia56°56′59,0″N 24°06′06,9″E/56,949722 24,101917
Strona internetowa

Kościół św. Zbawiciela w Rydze (łot. Anglikāņu Sv. Pestītāja baznīca) – kościół anglikański zbudowany w XIX wieku znajdujący się w Rydze przy ul. Anglikāņu iela 2a (na rogu z Wielką Zamkową, Liela Pils iela).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynię zbudowano dla przebywających w Rydze w celach handlowych obywateli Wielkiej Brytanii. Wcześniej anglikanie modlili się w kościele reformowanym. Według carskiego spisu z 1891 Rygę zamieszkiwało 180 anglikanów. Budowa obiektu zaprojektowanego przez Johanna Felsko (kierował również pracami) trwała od 1857 do 1859. Na budowę zaprojektowanego w stylu neogotyku kościoła zużyto cegłę sprowadzoną specjalnie z Wielkiej Brytanii.

W czasach ZSRR w świątyni mieściła się początkowo luterańska parafia św. Piotra (Sv. Pētera evaņģēliski luteriskā draudze), a od 1966 sala dyskotekowa dla studentów Ryskiego Uniwersytetu Technicznego. Po 1991 kościół zwrócono prawowitym właścicielom – w 1994 jego konsekracji dokonał wizytujący Rygę arcybiskup Canterbury.

Obecnie kościół św. Zbawiciela jest największą świątynią anglikańską na terenie państw bałtyckich.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Baister Stephen, "Łotwa: przewodnik turystyczny National Geographic", Warszawa 2008