Kościół św. Barbary w Dębicy
Na mapach: 
50°03′07″N 21°24′40″E/50,051944 21,411111
50°03′07″N 21°24′40″E/50,051944 21,411111| kościół filialny | |||||||||||
 Tablica pamiątkowa w miejscu dawnego kościoła św. Barbary | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Dębicy  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu dębickiego  | |||||||||||
| 50°03′07″N 21°24′40″E/50,051944 21,411111
| |||||||||||
Kościół św. Barbary – drewniany kościół rzymskokatolicki, który znajdował się w Dębicy między obecnymi ulicami Kościuszki i Żuławskiego, w pobliżu miejsca, gdzie następnie było kino „Uciecha”[1]. Rozebrany w 1831 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół św. Barbary został zbudowany w 1651 roku, obok powstał również szpital dla ubogich oraz cmentarz. Był kościołem filialnym w parafii św. Jadwigi. Podczas potopu szwedzkiego został zniszczony, w 1705 został odbudowany. W 1789 dekretem cesarskim przestał pełnić funkcje religijne. Budynek kościoła przeniesiono na cmentarz parafialny, gdzie ostatecznie został rozebrany w 1831 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Józef Buszko, Feliks Kiryk (red.), Dębica. Zarys dziejów miasta i regionu, Kraków 1995
- ↑ Wacław Grych, Spacerem po Dębicy, Rzeszów 2011