Kościół św. Marcelego w Paryżu
48°50′15″N 2°21′34″E/48,837500 2,359444| kościół parafialny | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Paryża  | |||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||
Położenie na mapie Île-de-France  | |||||||
| 48°50′15″N 2°21′34″E/48,837500 2,359444
| |||||||
Kościół Saint Marcel (św. Marcelego) w Paryżu - kościół w stylu nowoczesnym, w 13 okręgu Paryża, na miejscu pochówku św. Marcelego, dziewiątego biskupa Paryża oraz jednego z trzech patronów miasta.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na miejscu pochówku św. Marcelego kościół znajdował się od XII w. Drugi obiekt na tym miejscu istniał w latach 1856-1962 i reprezentował neogotyk. Przez wiele lat nieremontowany, na początku lat 60. stanowił poważne zagrożenie i musiał zostać rozebrany. Nowy obiekt został oddany do użytku w 1967 r. i poświęcony przez arcybiskupa Paryża.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół składa się z dwóch części: dolnej - sali konferencyjnej oraz górnej - właściwego miejsca celebry. Każda z nich rozciąga się na obszarze około 900 metrów kwadratowych. Fasada obiektu została zbudowana z ciemnego szkła i metalu. Wejście do niego wiedzie poprzez trójkątną przybudówkę zwieńczoną krzyżem z witrażami przedstawiającymi św. Marcelego oraz sceny z życia Najświętszej Maryi Panny. Całość wzniesiona jest na nieregularnym planie i nie zachowuje klasycznego kształtu świątyń z podziałem na nawy i prezbiterium.
W pobliżu zasadniczej bryły kościoła wznosi się dzwonnica w kształcie szklanej piramidy o wysokości 25 metrów. Jej budowa została sfinansowana przez miasto. Na wieży znajdują się trzy dzwony: Honoryna, Genowefa i Rozalia, z których jeden został odlany specjalnie dla kościoła, dwa pochodzą z dawnego teatru Sarah Bernhard.