Krasnoje Znamia (1895)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krasnoje Znamia
Ilustracja
Carski Chrabryj w 1895.
Klasa

kanonierka

Typ

Krasnoje Znamia

Historia
Początek budowy

1894

Położenie stępki

27 grudnia 1894

 MW Imperium Rosyjskiego
Wejście do służby

21 listopada 1895

 MW ZSRR
Wejście do służby

30 grudnia 1922

Wycofanie ze służby

zatopiony 18 listopada 1942

 MW ZSRR
Wejście do służby

13 listopada 1943 (po podniesieniu)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1760 ton (standardowa)

Długość

72.26 m

Szerokość

4,0 m

Napęd
2 silniki sprzężone potrójnej ekspansji o mocy 2100 KM
8 kotłów
Prędkość

14,5 węzła

Zasięg

600 mil morskich

Uzbrojenie
5 dział 130 mm/55 B7 Pattern 1913
1 działo 40 mm
2 działa 74 mm
50 min
Załoga

165–201

Krasnoje Znamia (ros. Красное Знамя, pol. Czerwony Sztandar) – rosyjska a następnie radziecka kanonierka, wodowana w 1895 pod nazwą „Chrabryj” (pol. Odważny)[1].

Podczas I wojny światowej, okręt uczestniczył w walkach na Morzu Bałtyckim. W 1917 podczas operacji Albion został uszkodzony. Pięć lat po rewolucji bolszewickiej, 31 grudnia 1922, został przemianowany na „Krasnoje Znamia”. Okręt uczestniczył w wojnie kontynuacyjnej, 16 listopada 1942 został storpedowany przez 3 fińskie kutry torpedowe: „Syöksy”, „Vinha” i „Vihuri”[2]. Fiński dowódca - kapteeniluutnantti Jouko Pirhonen, za udaną akcję, zakończoną sukcesem, został odznaczony Krzyżem Mannerheima. 13 listopada 1943, został podniesiony. W 1960 ostatecznie skreślony z listy okrętów radzieckiej Marynarki Wojennej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Okręty.ioh.pl - Krasnoje Znamja (1896). [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)].
  2. Opis kanonierki (jęz. fiński). [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].