Żerdzianka krawiec

Żerdzianka krawiec

Monochamus sartor
Fabricius, 1787
Żerdzianka krawiec - samiec
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kózkowate
Rodzaj	żerdzianka
Gatunek	żerdzianka krawiec
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Żerdzianka krawiec (Monochamus sartor) – owad z rodziny kózkowatych. Występuje w borach szpilkowych. W Europie środkowej dość rzadka. W Polsce można ją spotkać w górskich lasach, na nizinach nieliczna. Okres aktywności: od czerwca do sierpnia.

Chrząszcz o długości 1,5-3,5 cm. Posiada bardzo długie czułki, które u samic są dłuższe od reszty ciała, a u samców do dwóch razy dłuższe od reszty ciała. Wąskie pokrywy skrzydeł samców są czarne, u samic zaś pokryte zazwyczaj licznymi małymi plamami z żółtawych włosków. W przedniej jednej trzeciej pokryw znajduje się charakterystyczne poprzecznie przebiegające zagłębienie. Zdolne do lotu. Aktywne w dzień, prawdopodobnie żywią się sokiem zranionych drzew. Latem zapłodnione samice składają jaja w drzewach (przede wszystkim świerkach i jodłach), gdzie wylęgają się larwy i żerują między korą a drewnem. Techniczny szkodnik drewna, choć ze względu na małą liczebność nie stanowi dużego zagrożenia upraw.

Larwy drążą najpierw pod korą, a następnie w drewnie płaskie korytarzyki. Zimują rok lub dwa. Przechodzą przepoczwarczenie pod powierzchnią drewna. Wygryzają sobie okrągły otwór na zewnątrz opuszczając drzewo.