Nabycie terytorium państwowego

Nabycie terytorium państwowego – przejęcie, zgodnie z prawem międzynarodowym, nadzoru administracyjno-prawnego nad obszarem innego państwa bądź wolnego terytorium. W stosunkach międzynarodowych Rozróżniamy dwa rodzaje nabycia terytorium: nabycie pierwotne i nabycie wtórne.

Nabycie pierwotne

Nabycie terytorium, które do tego czasu nie było pod władzą żadnego państwa. Ustanowienia suwerenności na tym terytorium nie wiąże się z utratą suwerenności przez jakiekolwiek inne państwo.

Rodzaje nabycia pierwotnego:

• zawłaszczenie ziemi niczyjej
• przyrost (naturalny lub sztuczny)

Nabycie wtórne

Nabycie terytorium, które do czasu nabycia należało do innego państwa. Terytorium przechodzi spod władzy jednego państwa pod władze drugiego.

Rodzaje nabycia wtórnego:

• cesja – odstąpienie przez jedno państwo części swojego terytorium drugiemu państwu, podstawą cesji jest umowa międzynarodowa – przenosząca suwerenność nad danym terytorium.
• cesja wzajemna – szczególny rodzaj cesji polegający na dwustronnej wymianie terytoriów
• cesja odpłatna – szczególny rodzaj cesji polegający na sprzedaży terytorium przez jedno państwo innemu państwu
• plebiscyt – decyzje o przynależności spornego terytorium podejmują mieszkańcy w głosowaniu

Bibliografia

• Góralczyk W., Prawo międzynarodowe publiczne w zarysie, Warszawa 1983
• Encyklopedia PWN, Warszawa 1987