Przejdź do zawartości

Naczelne dowództwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Naczelne dowództwo - strategiczny organ kierowania walką zbrojną i siłami zbrojnymi kraju w czasie wojny.

Zobacz też

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • pod red. Marian Laprus: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 234. ISBN 83-11-06229-3.