Natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schematyczny spirogram ukazujący zmniejszenie FEV1 i FVC u chorego na POChP.

Natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, oznaczana jako FEV1 lub FEV1 (ang. forced expiratory volume in 1 second) – objętość powietrza wydmuchnięta z płuc w czasie pierwszej sekundy maksymalnie natężonego wydechu. Jest wyznaczana w trakcie wykonywania spirometrii. Jest stosowana także do wyznaczania wskaźnika Tiffeneau[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Konturek, Fizjologia człowieka. Tom III. Oddychanie, czynności nerek, równowaga kwasowo-zasadowa, płyny ustrojowe, wyd. VI poszerzone, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 87, ISBN 978-83-233-1503-2.
  2. Waldemar Tomalak, Piotr Boros, Badanie czynności układu oddechowego, [w:] Pulmonologia. Cz. 1, Adam Antczak (red.), Warszawa: Medical Tribune Polska, 2010, s. 103–104, ISBN 978-83-60135-76-1.