Nieśmiertelny garnizon
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
21 czerwca 1956 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
92 min |
| Reżyseria |
Zachar Agranienko, |
| Scenariusz | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Eduard Tisse |
| Scenografia |
Abram Freidin |
| Kostiumy |
Alieksiej Dandurian |
| Montaż |
Tatiana Lichaczewa |
| Wytwórnia | |
| Nagrody | |
| 1956 – Dyplom Honorowy na MFF w Wenecji | |
Nieśmiertelny garnizon (ros. Бессмертный гарнизон) – radziecki dramat wojenny z 1956 roku w reżyserii Zachara Agranienki i Eduarda Tisse.
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Maj 1945 roku. Radzieccy żołnierze walczą w Berlinie. Gdzieś niedaleko stolicy III Rzeszy radzieckie oddziały pancerne wyzwalają obóz jeniecki z radzieckimi żołnierzami. U bram obozu oczekują na nich uzbrojeni jeńcy pod dowództwem siwobrodego majora, którzy wcześniej opanowali obóz. Po wylewnym powitaniu, przywódca jeńców opowiada dowódcy czołgistów swoje wojenne losy przed niewolą – historię heroicznej obrony twierdzy brzeskiej. Jak się bowiem okazuje tuż przed wybuchem wojny ci dwaj ludzie znali się i służyli w nieodległych garnizonach Brześcia. Major nazwiskiem Baturin bronił twierdzy do samego końca i był jej ostatnim obrońcą schwytanym przez atakujących Niemców, komisarz Kucharkow służący w dywizji mającej wesprzeć obrońców w wypadku ataku, dostał się do niewoli już w pierwszym dniu walk, ale z niej zbiegł. Obydwaj mężczyźni byli przekonani o swojej śmierci.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Wasilij Markow – Baturin
- Nikołaj Kriuczkow – Kucharkow
- Władimir Jemieljanow – Kondratiew
- Anatolij Czemodurow – Rudenko
- Antonina Bogdanowa – Anna Iwanowna
- Walentina Sierowa – Maria Nikołajewna
- Lidia Sucharewska – Aleksandra Pietrowna
- Ludmiła Naryszkina – Waria
- Nadia Fandikowa – Lenoczka
- Władimir Monachow – Mirzojan
- Gienadij Sajfulin – Kola Baturin
- Feliks Jaworski – Gogoliew
- Aleksandr Michaiłow – Bugorok
- Jewgienij Titierin – niemiecki jeniec
- Feliks Jaworski – Gogolew
- Jurij Awerin – niemiecki generał
i inni.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rostisław Jurieniew: Historia filmu radzieckiego. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1977, s. 226.
- Zbigniew Pitrea: Zbigniew Pitera: Nowy film radziecki. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1967, s. 12.