Objaw „buldoga”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Objaw "buldoga")

Objaw „buldoga” – objaw neurologiczny polegający na silnym odruchowym uchwyceniu zębami przedmiotu wsuwanego do ust chorego.

Występuje w uszkodzeniach kory płata czołowego bez ścisłej lokalizacji wraz z odruchem chwytania i pochwytywania, perseweracją ruchową lub tonicznym odruchem podeszwowym Hermana[1].

Objaw jako pierwszy opisał i nazwał Aleksiej Janiszewski w 1924[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]