Ochrona przeciwporażeniowa dodatkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ochrona przeciwporażeniowa w przypadku awarii (do niedawna[kiedy?] nazywana dodatkową) – zespół środków technicznych chroniących przed wynikłymi z uszkodzenia ochrony przeciwporażeniowej podstawowej, skutkami zetknięcia się człowieka lub zwierzęcia z częściami przewodzącymi i/lub częściami obcymi[1].

Środki ochrony przy dotyku pośrednim to:

Środki ochrony dodatkowej, zwane również środkami przy dotyku pośrednim powinny działać przy uszkodzeniu izolacji podstawowej. Należy zwrócić uwagę, że tylko w ochronie przez samoczynne wyłączenie zasilania stosowane są uziemione przewody ochronne PE (PEN). Przy stosowaniu pozostałych środków ochrony przy dotyku pośrednim, nie wolno stosować przewodów PE. Wymagane może być jedynie zastosowanie połączeń wyrównawczych CC (uziemionych lub nieuziemionych)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Markiewicz, Instalacje elektryczne, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, wydanie ósme, Warszawa 2008, ISBN 978-83-204-3400-2
  2. Praca zbiorowa: Instalacje elektryczne i teletechniczne – Poradnik montera i inżyniera elektryka, Wyd. Verlag Dashöfer, Warszawa 2001, ISBN 978-83-88285-11-0.