Odznaka honorowa „Za ofiarną pracę”
 Awers | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wielkość |
średnica - 33 mm |
| Kruszec |
srebro lub brąz |
Odznaka Honorowa „Za Ofiarną Pracę” – odznaka II Rzeczypospolitej.
Odznaka Honorowa „Za Ofiarną Pracę” ustanowiona została na podstawie § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1931 roku w sprawie przeprowadzenia drugiego powszechnego spisu ludności[1].
Odznaki nadawane były wraz z odpowiednimi zaświadczeniami komisarzom spisowym oraz naczelnym i starszym komisarzom spisowym, którzy pełnili swoje czynności jako honorową funkcję obywatelską w czasie drugiego powszechnego spisu ludności, przeprowadzonego 9 grudnia 1931 roku. Odznaki mogły być nadane również innym osobom prywatnym i funkcjonariuszom publicznym, którzy wzięli udział w akcji spisowej[1].
Odznaka funkcjonowała w dwóch stopniach: srebrnym i brązowym[2].
Odznaka okrągła o średnicy 33 mm była wykonana w srebrze lub brązie. Na awersie, pośrodku znajduje się alegoryczny wizerunek Polski oraz napisy – u góry „ZA OFIARNĄ PRACĘ”, u dołu data przeprowadzenia spisu „•9•XII•1931•”, na drugiej stronie przy obrzeżu napis: II POWSZECHNY SPIS LUDNOŚCI, pośrodku jest bolec gwintowany z nakrętką[2].
Wykonawcą oznak był Stanisław Repeta – medalier, rzeźbiarz z Warszawy.
Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dz.U. z 1931 r. nr 80, poz. 629.
- ↑ a b Polskie ordery, odznaczenia i niektóre... s. 111.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990, Warszawa: Zakład Instalacyjny „Elektroinstal” Wiesław Szklarski, 2009, ISBN 978-83-919754-1-1, OCLC 750981434.