Przejdź do zawartości

Półkrzew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Psianka słodkogórz. Widoczna drewniejąca dolna część pędu.

Półkrzew, podkrzew (łac. suffrutex) – rośliny mające charakter przejściowy między krzewami a roślinami zielnymi. Tylko dolna część ich pędu jest zdrewniała, podczas gdy górna pozostaje zielna. Wraz z końcem okresu wegetacyjnego zamierają tylko części zielne[1]. W klasyfikacji Raunkiæra półkrzewy zaliczane są do chamefitów[2]. Ich wysokość zazwyczaj nie przekracza 1 m[3].

Przykładami półkrzewów są: szałwia lekarska, ruta zwyczajna, lawenda wąskolistna[1], psianka słodkogórz[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b E. Strasburger, F. Noll, H. Schenck, A.F.W. Schimper: Botanika. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 193.
  2. Krystyna Falińska: Ekologia roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 142. ISBN 83-01-14222-7.
  3. Władysław Bugała: Drzewa i krzewy dla terenów zieleni. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1991, s. 15. ISBN 83-09-00013-8.
  4. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.