Plateau (psychologia)

Plateau (psychologia) – okres stabilizacji danej funkcji np. przejściowy zastój w procesie uczenia się; jest to okres, w którym mimo dalszego treningu rezultaty uczenia się pozostają na dotychczasowym poziomie. Przyczynami mogą być m.in.: osiągnięcie kresu wprawy przy danym sposobie wykonywania zadań, zmęczenie, problemy z motywacją, problemy z koncentracją. Zjawisko najczęściej ustępuje np. po przerwaniu wykonywanego zadania i odpoczynku, zmianie sposobu uczenia. Ważnym czynnikiem mającym wpływ na utrwalanie nabytej wiedzy jest też sen.

Fazę plateau najprościej można zwizualizować na przykładzie klasycznej krzywej uczenia się. W procesie uczenia wyróżnia się kilka etapów. W pierwszym etapie nabywania nowych umiejętności krzywa wznosi się ku górze – mamy fazę progresji. Gdy postępy są coraz mniejsze, krzywa przestaje wzrastać, a funkcja przyjmuje stałą wartość, krzywa reprezentowana jest przez poziomy odcinek na wykresie – jest to właśnie faza plateau. W procesie uczenia wyróżnia się też fazy regresu i kryzysu.

Bibliografia

• Tadeusz Tomaszewski, Psychologia ogólna PWN 1995 r.
• Łukasz Kurdybacha, Historia wychowania 1965 r.
• Brzezińska, A. I. (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańska: GWP.
• Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka. Poznań: Zysk i S-ka.
• Brzezińska, A. (2000). Psychologia wychowawcza. W: (red.) J. Strealau. Psychologia –podręcznik akademicki. (tom. III, s. 227–257). Gdańsk GWP.
• Turner, J.S., Helms, D. (1999). Rozwój człowieka Warszawa: WsiP.