Przejdź do zawartości

Pochówek szkieletowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Historyczny pochówek szkieletowy

Pochówek szkieletowy, grób szkieletowy, inhumacja – obrzęd pogrzebania zwłok w formie złożenia niespalonego ciała do grobu[1][2]. Ciała mogą zostać pochowane w trumnie lub owinięte w całun i złożone w grób wyłożony deskami[2]. Praktykowane przez człowieka współczesnego i poprzedzające go gatunki hominidów[3]. Dominujący sposób pochówku do około X wieku p.n.e.[3]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grób szkieletowy. [w:] sjp.pwn.pl [on-line]. [dostęp 2014-04-18]. (pol.).
  2. a b Weklice - cmentarzysko ludności kultury wielbarskiej. www.iaepan.edu.pl. [dostęp 2014-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (pol.).
  3. a b Agnieszka Krzemińska: Trumna czy urna?. www.polityka.pl, 2011-11-09. [dostęp 2014-04-18]. (pol.).