Podnośnik koszowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Volvo FL 6.220 w wersji strażackiej w Koszalinie w 2011 roku. Widoczny podnośnik koszowy.

Podnośnik koszowy – rodzaj podestu ruchomego w postaci atestowanej przez UDT[1] platformy lub kosza przeznaczonego konstrukcyjnie do podnoszenia ludzi zamocowanego na końcu hydraulicznego ramienia urządzenia dźwignicowego. Używany w sadownictwie, do czyszczenia okien, malowania budynków, na budowie, a także przez straż pożarną w akcjach ratunkowych. Można wyróżnić podnośniki koszowe o napędzie elektrycznym oraz spalinowym.

Podział[edytuj | edytuj kod]

Podnośniki koszowe względu na sposób podnoszenia dzieli się na:

Podnośniki koszowe względu na sposób poruszania się dzieli się na:

  • samojezdne – podnośniki koszowe z własnym napędem elektrycznym lub spalinowym,
  • holowane,
  • na samochodach – zamontowane na podwoziach lub przyczepach.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]