Przejdź do zawartości

Podziały peryklinalne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podziały peryklinalnepodział komórki, w którym nowo powstająca ściana podziałowa jest równoległa do powierzchni stycznej organu[1]. Podział komórki może przyjmować jedną z 3 orientacji, bądź orientację pośrednią między nimi. Orientację nowo powstającej ściany podziałowej wyznacza się względem ułożenia organu, osi długiej, powierzchni poprzecznej oraz stycznej. Podziały te zachodzą na przykład w korpusie stożka wzrostu łodygi. Poza podziałami peryklinalnymi w tej części merystemu wierzchołkowego zachodzą też podziały antyklinalne i skośne[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 138. ISBN 83-01-13953-6.
  2. Malinowski Edmund: Anatomia roślin. warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 96-102.