Protekdikos
Protekdikos – bizantyński urzędnik kościelny zajmujący się sprawami sądowymi.
Urząd protekdikosa pojawił się w XII wieku. Według Teodora Balsamona, wprowadził go, za panowania cesarza Izaaka II Angelosa (1185-1195), patriarcha Jerzy II Ksyfilin, powiększając tym samym liczbę archontów patriarchatu[a] z pięciu do sześciu[1]. Protekdikos przewodniczył kościelnemu sądowi ekdikeion, zajmującemu się sprawami zewnętrznymi, przyznawaniem prawa azylu w kościele Hagia Sophia i wyzwalaniem niewolników[2].
Uwagi
- ↑ Lexicon ecclesiasticum latino-hispanicum nazywa tych urzędników Exocatacœli
Przypisy
- ↑ Lexicon 1792 ↓, s. 176.
- ↑ Congourdeau 2011 ↓, s. 122-123.
Bibliografia
- Diego Jiménez Arias, Jerónimo de Valencia, Juan de Lama Cubero, Narcís Oliva i Nadal. Lexicon ecclesiasticum latino-hispanicum. Barcelona: Apud Narcissum Oliva typographum, 1792.
- Marie-Hélene Congourdeau, Bernadette Martin-Hisard: Instytucje Kościoła bizantyńskiego. W: Świat Bizancjum. Cesarstwo Bizantyńskie 641-1204. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2011.