Pélé (wyspa)

Pélé
	; Plaża w pobliżu miejscowości Worearu
Kontynent	Australia i Oceania
Państwo	Vanuatu
Powierzchnia	4,3 km²
Najwyższy punkt	198 m n.p.m.
Populacja (2015); • liczba ludności	; 220
	Położenie na mapie Vanuatu Pélé
	17°29′35″S 168°24′25″E/-17,493056 168,406944
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pélé – wyspa wulkaniczna położona około 18 kilometrów na północ od wyspy Efate w prowincji Shefa w Vanuatu^[1]^[2]. Jej całkowita powierzchnia wynosi 2,7 kilometrów kwadratowych^[3]^[4]. Wyspę zamieszkuje około 200-220 osób, które mieszkają w czterech wioskach: Worsiviu, Worearu, Piliura i Launamoa.

Wyspa Pélé jest częścią morskiego obszaru chronionego MPA Nguna-Pele, który powstał w 2003 roku i jest także popularnym miejscem do nurkowania w Vanuatu^[5]. Obszar chroniony Nguna-Pele obejmuje obszar o łącznej powierzchni 11,5 kilometrów kwadratowych obejmując liczne rafy, pokłady traw morskich, lasy namorzynowe i laguny^[6].

Na wyspie działa Agencja Ochrony Morskiej Nguna-Pele, która swoją siedzibę ma we wsi Piliura, zajmuje się ona organizacją wystaw i sprzedażą pamiątek. Dochody z turystyki są dystrybuowane przez lokalną organizację turystyczną i są przeznaczone na wsparcie lokalnych przedsięwzięć takich jak np. zaopatrzenia społeczności w wodę^[7].

Znaczna część brzegu wyspy jest stroma, a skały uniemożliwiają spacerowanie wzdłuż wybrzeża. Białe piaszczyste plaże znajdują się w Piliura, Worearu i Laonamoa. Przeludnienie doprowadziło w ostatnich czasach do migracji z wiosek wyspy Pele do południowej Nguny^[8].

Przypisy

↑ John Carter: Pacific Islands Year Book. Pacific Publications, 1984, s. 495. ISBN 978-0-85807-055-4
↑ StuartS. Bevan StuartS., Vanuatu, Rozelle, NSW, Australia: Other People Publications, 1990, s. 131, ISBN 978-0-9590626-4-9, OCLC 24644764 .
↑ ftp://ftp.nodc.noaa.gov/pub/data.nodc/coris/library/NOAA/CRCP/project/1395/vanuatu_mpa_mgmt_plan_2006.pdf}
↑ Sue and Charles R.C. Sheppard: Coral Reefs of the World: Central and Western Pacific. UNEP, 1988, s. 311. ISBN 978-2-88032-958-7.
↑ Jasons Travel Media Ltd.: Vanuatu Visitor Guide. Jasons Travel Media, s.58. ISBN 978-0-473-17174-2.
↑ Nguna-Pele does Vanuatu proud | Biodiversity & Ecosystems Management [online], www.sprep.org [dostęp 2018-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-06] (ang.).
↑ John and Barbara Rugendyke : Tourism at the Grassroots: Villagers and Visitors in the Asia-Pacific. Routledge. 2008, s. 5. ISBN 978-1-134-13542-4.
↑ Denis and David Harcombe: Vanuatu: Volcanoes, beaches, reefs, land dives. Lonely Planet, 1999, s.130. ISBN 978-0-86442-660-4.

[1] John Carter: Pacific Islands Year Book. Pacific Publications, 1984, s. 495. ISBN 978-0-85807-055-4

[2] StuartS. Bevan StuartS., Vanuatu, Rozelle, NSW, Australia: Other People Publications, 1990, s. 131, ISBN 978-0-9590626-4-9, OCLC 24644764 .

[3] tp://ftp.nodc.noaa.gov/pub/data.nodc/coris/library/NOAA/CRCP/project/1395/vanuatu_mpa_mgmt_plan_2006.pdf}

[4] Sue and Charles R.C. Sheppard: Coral Reefs of the World: Central and Western Pacific. UNEP, 1988, s. 311. ISBN 978-2-88032-958-7.

[5] Jasons Travel Media Ltd.: Vanuatu Visitor Guide. Jasons Travel Media, s.58. ISBN 978-0-473-17174-2.

[6] Nguna-Pele does Vanuatu proud | Biodiversity & Ecosystems Management [online], www.sprep.org [dostęp 2018-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-06] (ang.).

[7] John and Barbara Rugendyke : Tourism at the Grassroots: Villagers and Visitors in the Asia-Pacific. Routledge. 2008, s. 5. ISBN 978-1-134-13542-4.

[8] Denis and David Harcombe: Vanuatu: Volcanoes, beaches, reefs, land dives. Lonely Planet, 1999, s.130. ISBN 978-0-86442-660-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]