Przejdź do zawartości

Pęczek podłużny górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pęczek podłużny górny (łac. fasciculus longitudinalis superior, ang. superior longitudinal fascicle, SLF) – w anatomii człowieka pęczek włókien kojarzeniowych, łączący zakręty grzbietowo-bocznej powierzchni mózgu[1].

Obecnie uważa się, że pęczek ten składa się z czterech części: SLF I, SLF II, SLF III i pęczka łukowatego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 379–380, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. Makris N, Kennedy DN, McInerney S, Sorensen AG, Wang R, Caviness VS, Pandya DN. Segmentation of subcomponents within the superior longitudinal fascicle in humans: a quantitative, in vivo, DT-MRI study. „Cerebral cortex”. 6 (15), s. 854–69, czerwiec 2005. DOI: 10.1093/cercor/bhh186. PMID: 15590909.