RD-108-8D75
 Silnik RD-108 z rakiety Wostok | |
| Kraj pochodzenia | |
|---|---|
| Projektant | |
| Wykorzystanie |
wer. podst.: R-7 8K71-1, Wostok 8K72-1 |
| Materiały napędowe | |
| Pierwszy lot |
1957 (1959) [1960] |
| Ostatni lot |
1961 (1991) [1964] |
| Osiągi | |
| Siła ciągu na poziomie morza |
713,6 (740,4) kN |
| Siła ciągu w próżni |
912 (941) [941] kN |
| Impuls właściwy na poz. morza |
241 (248) [248] s |
| Impuls właściwy w próżni |
308 (315) [315] s |
| Maks. czas działania |
340 s |
| Parametry | |
| Komory spalania |
4 |
| Ciśnienie w komorze |
51 bar |
| Stosunek ciągu do masy |
72,76 (76,59) [76,8] |
| Wymiary | |
| Długość |
2,86 m |
| Średnica |
0,67 (jedna komora) m |
| Masa |
1278 (1252) [1250] kg |
RD-108-8D75 – radziecki silnik rakietowy. Skonstruowany przez OKB Głuszko. Prace konstrukcyjne trwały od 1954 do 1955. Stanowił napęd członu Wostok 8K72-1 rakiet Wostok 8K72 oraz członu rakiet R-7. Podane oznaczenie utworzone zostało z oznaczenia konstruktora (RD-108) i oznaczenia rządowego (8D75). Łącznie w latach 1957–1961 wystrzelono 35 takich silników.
Przy spalaniu, składniki paliwa, utleniacz – paliwo, były mieszane w stosunku 2,39:1.
Wersja K[edytuj | edytuj kod]
Zmodyfikowana wersja tego silnika nosiła oznaczenie RD-108-8D75K. Pierwszy odnotowany lot odbył się w 1959, ostatni w 1991. Wyprodukowano go w ilości 488 sztuk.
Wersja 1959[edytuj | edytuj kod]
Kolejna modyfikacja, jej pełne oznaczenie to RD-108-8D75-1959. Używana w rakietach Wostok 8K72K, które w latach 1960–1964 wystartowały 13 razy.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mark Wade: RD-108-8D75. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-23)]. (ang.).
- Mark Wade: RD-108-8D75K. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-06)]. (ang.).
- Mark Wade: RD-108-8D75-1959. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-06)]. (ang.).