Rękoczyn Burnsa-Marschalla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rękoczyn Burnsa-Marshalla – jest to jedna z technik asystowania w porodzie miednicowym. Zadaniem położnika lub położnej jest unikanie zbyt szybkiego porodu główki w taki sposób, aby dziecko dosłownie "wisiało" swoim własnym ciężarem, ułatwiając tym samym zstępowanie i zginanie główki. Przyjmuje się pozycję wyczekującą do momentu, gdy widać nasadę szyi oraz hypomochlion (granicę włosów), wtedy jedną ręką podtrzymuje się dziecko i unosi łukiem na brzuch mamy, a druga z rąk ochrania krocze w taki sposób, aby zapobiec gwałtownemu urodzeniu główki. Do urodzenia się ust dziecka należy starać się, aby główka rodziła się dość szybko i sprawnie, po tym czasie główka powinna rodzić się powoli[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vicky Champan, Lesley Shuttler, Prowadzenie Porodu, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, s. 260, ISBN 978-83-200-4081-4.