Sanguine clara Ducum Russiae, clarissima quondam
Sanguine clara Ducum Russiae, clarissima quondam (pol. Ze szlachetnej krwi ruskich książąt niegdyś sławna) – średniowieczny wiersz po łacinie upamiętniający Zofię Holszańską, żonę Władysława Jagiełły.
Utwór przypisywany bywa Grzegorzowi z Sanoka. Zawarty jest w księdze XII Roczników Jana Długosza pod rokiem 1461. Tekst występuje w opracowaniach także jako Pieśń ku czci imienia Zofii (łac. Carmen celebrans nomen Sophiae). Wiersz ma formę pośmiertnego panegiryku dla Zofii Holszańskiej (Sonki) – czwartej żony Władysława Jagiełły, zmarłej w 1461.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Teresa Michałowska: Średniowiecze. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 692, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 83-01-11452-5.
- Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 317. ISBN 978-83-01-16675-5.