Przejdź do zawartości

Siła Coriolisa-Stokesa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siła Coriolisa-Stokesa – siła działająca na falujący płyn wynikająca z tego falowania i znajdowania się płynu w obracającym się układzie odniesienia. Efekt Coriolisa-Stokesa wyjaśnia niektóre aspekty ruchu falującej wody w oceanach.

Cząstki próbne falującej powierzchni wody doznają ruchu po torze zbliżonym do okręgu, o promieniu malejącym wraz z głębokością. W wyniku tego woda doznaje ruchu postępowego w kierunku poruszania się fali, zależnego od głębokości wody i parametrów fali, zwanego dryfem Stokesa. Ruch wody upraszcza się tylko do dryfu Stokesa. Na tak poruszającą się wodę w oceanie działa siła Coriolisa, prostopadła do kierunku dryfu Stokesa, czyli wzdłuż grzbietów fal[1].

Istnienie efektu umożliwia wprowadzenie do równań ruchu wody w modelach ruchu wody, w tym w jej mieszaniu turbulentnym w modelu Ekmana oraz symulacji wirów[1].

Efekt ten nie zależy bezpośrednio od prędkości wiatru i jego oddziaływania z powierzchnią wody[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Polton, J.A., Lewis, D.M. and Belcher, S.E.. The role of wave-induced Coriolis-Stokes forcing on the wind-driven mixed layer. „J. Phys. Oceanogr.”. 35, s. 444–457, 2005.