Jacques Dubois (ebenista)
| Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1694 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 października 1763 |
| Dziedzina sztuki |
meblarstwo |
Jacques Dubois (ur. 7 kwietnia 1694 w Pontoise, zm. 23 października 1763 w Paryżu) – francuski ebenista, jego synem był René Dubois.
Tytuł mistrzowski otrzymał w 1742 roku w stosunkowo późnym wieku. W 1752 roku, jako twórca cieszący się renomą, został wybrany ekspertem cechu ebenistów; do którego obowiązków należało ocenianie mebli wykonanych przez innych członków cechu. W 1763 roku, po śmierci Jean-François Oebena, wraz z Gilles’em Joubertem został wyznaczony do oceny jego spuścizny[1][2][3].
Dubois był jednym z najwybitniejszych ebenistów tworzących w stylu Ludwika XV. W swojej twórczości opierał się, m.in. na projektach Nicolasa Pineau. W meblach stosował fornir, markieterię, lakę chińską i brązy. Do jego klientów należeli m.in. Ludwik XV i jego córka Ludwika Elżbieta[1][2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Guillaume Janneau: Encyklopedia sztuki dekoracyjnej. Warszawa: 1978, s. 80.
- ↑ a b red. Domenic Pivy: Leksykon mebli. Antyki. Warszawa: Muza s. a., 2003, s. 293. ISBN 83-7200-307-6.
- ↑ Biogram artysty. [dostęp 2022-05-21]. (niem.).
- ↑ Andrzej Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977, s. 129.