Rudaki

Plik:Rudaki reconstruction.jpg

Rudaki

Rudaki, właśc. Abu Abdullah Dżafar ben Muhammad (ur. 857, zm. ok. 941) – poeta perski, uważany za największego twórcę perskojęzycznego swoich czasów. Rudaki uważany jest także za klasyka literatury tadżyckiej.

Pochodził z miejscowości Pandżrud w obecnym Pandżakencie (Tadżykistan). Długie lata był nadwornym poetą samanidzkiego emira Nasra (panującego w latach 914-943), władcy Chorasanu i Transoksanii. Siedziba dworu znajdowała się w Bucharze (Uzbekistan). Pod koniec życia został jednak wydalony z dworu i ostatnie lata spędził biednie w swej rodzinnej miejscowości.

Z całej twórczości Rudakiego, podobno bardzo obfitej, do naszych czasów zachowało się zaledwie 1800 linijek, stanowiących w głównej mierze mniejsze lub większe fragmenty innych utworów. Są to kasydy, rubajaty, gazele, masnawi. Styl, utworzony przez Rudakiego i jego współczesnych, panował w poezji perskiej do połowy XI w.

Przekład kilkunastu drobnych utworów Rudakiego ukazał się w tomie Dywan perski autorstwa Władysława Dulęby, Kraków 1977.

Linki zewnętrzne

• Krótka biografia Rudakiego (po angielsku)
• Wersy Rudakiego po tadżycku
• Angielski przekład kilu wierszy Rudakiego
• Wybór z Rudakiego