Al-Mutawakkil: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Rafalini (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
ZéroBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał pt:Al-Mutawakkil
Linia 42: Linia 42:
[[ja:ムタワッキル]]
[[ja:ムタワッキル]]
[[pnb:المتوكل]]
[[pnb:المتوكل]]
[[pt:Al-Mutawakkil]]
[[ru:Аль-Мутаваккиль]]
[[ru:Аль-Мутаваккиль]]
[[tr:Mütevekkil (Abbasi)]]
[[tr:Mütevekkil (Abbasi)]]

Wersja z 14:36, 22 sie 2012

Al-Mutawakkil (ur. w 821, zm. w 861) – kalif z dynastii Abbasydów, syn kalifa Al-Mutasima i brat Al-Wasika.

Miłośnik wina, kobiet i róż

Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji Al-Masudiego jego harem liczył podobno 4 000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż.

Wielki budowniczy

Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów – Samarry. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja.

Obrońca islamu sunnickiego

Za jego panowania islam sunnicki stał się na powrót wyznaniem oficjalnym w kalifacie, w miejsce mutazylizmu; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską – mihnę. Rehabilitowano prześladowanego za poprzednich kalifów obrońcę ortodoksyjnego islamu, Ahmada Ibn Hanbala. W 851 wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa Alego, imama Al-Husajna w Karbali. Rozkazał sprowadzić z Medyny do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który do śmierci przebywał w areszcie domowym. Alidzi z Iraku zostali internowani, egipscy zaś deportowani do Al-Hidżazu. Jednocześnie wydał wiele dekretów inkryminujących żydów i chrześcijan, mimo że były to wyznania chronione według przepisów koranicznych (zimmi). Nakazano im nie tylko nosić znaki rozpoznawcze w miejscach publicznych, ale zburzono też ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zakazano uczyć się u nauczycieli muzułmańskich.

Zgładzony przez własne straże

Został zamordowany w Samarze przez swoich gwardzistów tureckich.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 553. ISBN 83-85719-85-7.
  • Hauziński J.: Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, PWN Warszawa-Kraków 1993


Szablon:Władca-Kalif