Veraicon

Obraz Hansa Memlinga przedstawiający św. Weronikę z veraiconem

Veraicon (łac. icona vera) – w malarstwie rodzaj acheiropity. Przedstawia oblicze Chrystusa, którego twarz odbiła się na chuście św. Weroniki, gdy ocierała z potu Jego twarz w drodze na Golgotę.

Acheiropoietos w wariancie zachodnim, jako veraicon, rozpowszechnił się w XV w. Sztuka zachodnia częściej przedstawia Chrystusa jako cierpiącego, a więc i Chrystus na wizerunkach typu acheiropoietos często ma zamknięte oczy, cierniową koronę i męczeński wyraz twarzy.

W Polsce słynne veraicony znajdują się w Krużlowej i nowosądeckiej Bazylice św. Małgorzaty.

Zobacz też

mandylion

Linki zewnętrzne

• Chusta Weroniki – motywy Drogi Krzyżowej w sztuce