Gajusz Kasjusz Longinus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
+kat. |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Gaius Cassius Longinus''', ( |
'''Gaius Cassius Longinus''', (ur. przed [[85 p.n.e.]], zm. [[3 października]] [[42 p.n.e.]]) - [[Starożytny Rzym|rzymski]] generał, który walczył przeciw [[II triumwirat|II triumwiratowi]]. |
||
[[Kwestor]] w armii [[Marek Licyniusz Krassus|Krassusa]], wyróżnił się w wojnie z [[Partowie|Partami]] w [[53 p.n.e.|53 roku p.n.e.]]. Jako jeden z nielicznych przeżył [[Bitwa pod Carrhae|bitwę pod Karrami]]. W [[49 p.n.e.]] stał się dowódcą floty pod rozkazami [[Pompejusz Wielki|Pompejusza Wielkiego]], tym samym stanął przeciwko [[Gajusz Juliusz Cezar|Cezarowi]] w wojnie domowej. Jednakże Juliusz Cezar wybaczył mu później i wyznaczył go swoim [[legat]]em. |
[[Kwestor]] w armii [[Marek Licyniusz Krassus|Krassusa]], wyróżnił się w wojnie z [[Partowie|Partami]] w [[53 p.n.e.|53 roku p.n.e.]]. Jako jeden z nielicznych przeżył [[Bitwa pod Carrhae|bitwę pod Karrami]]. W [[49 p.n.e.]] stał się dowódcą floty pod rozkazami [[Pompejusz Wielki|Pompejusza Wielkiego]], tym samym stanął przeciwko [[Gajusz Juliusz Cezar|Cezarowi]] w wojnie domowej. Jednakże Juliusz Cezar wybaczył mu później i wyznaczył go swoim [[legat]]em. |
||
Wersja z 10:29, 3 paź 2006
Gaius Cassius Longinus, (ur. przed 85 p.n.e., zm. 3 października 42 p.n.e.) - rzymski generał, który walczył przeciw II triumwiratowi.
Kwestor w armii Krassusa, wyróżnił się w wojnie z Partami w 53 roku p.n.e.. Jako jeden z nielicznych przeżył bitwę pod Karrami. W 49 p.n.e. stał się dowódcą floty pod rozkazami Pompejusza Wielkiego, tym samym stanął przeciwko Cezarowi w wojnie domowej. Jednakże Juliusz Cezar wybaczył mu później i wyznaczył go swoim legatem.
Wódz rzymski od 50 do 42 roku p.n.e. u boku Marka Antoniusza. Wraz z Markiem Brutusem stał na czele spiskowców, którzy zabili Cezara. Po bitwie pod Filippi, aby uniknąć niewoli, polecił niewolnikowi, by przebił go mieczem (przebito go w czasie bitwy, gdyż powstało zamieszanie - myślał, że zbliżają się wrogowie, a nadciągali jego żołnierze).