Efekt Bohra: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dodanie informacji |
ddoanie info |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
W [[Fizjologia|fizjologii]] '''efekt Bohra''' to zjawisko polegające na zmniejszaniu [[Powinowactwo|powinowactwa]] [[hemoglobina|hemoglobiny]] do [[tlen]]u w warunkach obniżonego [[pH]] (wzrost stężenia jonów wodorowych, H<sup>+</sup>). Powoduje to, że tlen jest łatwiej oddawany przez hemoglobinę ([[dysocjacja]] tlenu). Ułatwia to oddawanie tlenu w tkankach. Przeciwnie podwyższenie pH zwiększa powinowactwo wiązaniu tlenu przez hemoglobinę i utrudnia oddawanie go w tkankach. W procesie tym bierze udział H2CO3, który pod wpływem anhydrazy węglanowej rozkłada się do jonu wodorowęglanowego oraz wodoru. |
W [[Fizjologia|fizjologii]] '''efekt Bohra''' to zjawisko polegające na zmniejszaniu [[Powinowactwo|powinowactwa]] [[hemoglobina|hemoglobiny]] do [[tlen]]u w warunkach obniżonego [[pH]] (wzrost stężenia jonów wodorowych, H<sup>+</sup>). Powoduje to, że tlen jest łatwiej oddawany przez hemoglobinę ([[dysocjacja]] tlenu). Ułatwia to oddawanie tlenu w tkankach. Przeciwnie podwyższenie pH zwiększa powinowactwo wiązaniu tlenu przez hemoglobinę i utrudnia oddawanie go w tkankach. W procesie tym bierze udział H2CO3, który pod wpływem anhydrazy węglanowej rozkłada się do jonu wodorowęglanowego oraz wodoru. Krzywa wysycenia hemoglobiny tlenem, ma kształt sigmoidalny. |
||
{{biologia stub}} |
{{biologia stub}} |
Wersja z 19:44, 20 wrz 2007
W fizjologii efekt Bohra to zjawisko polegające na zmniejszaniu powinowactwa hemoglobiny do tlenu w warunkach obniżonego pH (wzrost stężenia jonów wodorowych, H+). Powoduje to, że tlen jest łatwiej oddawany przez hemoglobinę (dysocjacja tlenu). Ułatwia to oddawanie tlenu w tkankach. Przeciwnie podwyższenie pH zwiększa powinowactwo wiązaniu tlenu przez hemoglobinę i utrudnia oddawanie go w tkankach. W procesie tym bierze udział H2CO3, który pod wpływem anhydrazy węglanowej rozkłada się do jonu wodorowęglanowego oraz wodoru. Krzywa wysycenia hemoglobiny tlenem, ma kształt sigmoidalny.